۱۳۸۸ بهمن ۲۷, سه‌شنبه

سبز بودن با خشونت نمی آمیزد



سبز بودن با خشونت نمی آمیزد

چند روزیست که در محیط وب بحث هایی مبنی بر رفتار خشونت آمیز سبزها در مراسم چهارشنبه سوری شکل گرفته است.

آیا واقعا ما به خشونت احتیاج داریم؟ واقعا استفاده از نارنجک دستی و کوکتل مولوتوف راه ما را برای رسیدن به آزادی هموار می کند؟

دوستان سبز من، جمهوری اسلامی با همین ترفندها به حکومت رسید و با زور هم به حکومت ادامه میدهد، چه تضمینی وجود دارد که بر فرض اگر جمهوری اسلامی با زور از میان برداشته شود حکومت بعدی (که قطعا گروهی را بر مسند آن میبینیم که زور بیشتری داشته باشند) به زور متوسل نشوند؟

واقعا فکر می کنیم حکومتی که تا امروز سعی در آن داشته تا برچسب خشونت را به این جنبش بزند و موفق نشده است، آیا در برخورد شدید با این رفتار درنگ می کند؟

خشونت دقیقا همان عنصریست که جمهوری اسلامی برای ادامه ی بقا به آن نیازمند است. پیشتر از ما مجاهدین را که به مراتب از لحاظ قوای نظامی از نارنجک دستی های ما مجهزتر بودند دیده ایم.

اگر اکنون حکومت بیشتر از این دست به اسلحه نمی برد فقط یک علت دارد، ماهییت دور از خشونت جنبش سبز است، کوچکترین خشونتی از سمت حامیان این جنبش برابر است با مجوزی برای جنایات بیشتر رژیم جمهوری اسلامی.

نتیجه برخورد خشونت آمیز حکومت را هم دیده ایم، خانواده هایی که به جوانانشان اجازه ی حضور در 22 بهمن راندادند(پس از انتشار فیلم های عاشورا).

اگر دنیا به چشم امید به ایران مینگرد، اگر اکنون به ایرانی با دید انسانی با فرهنگ و تمدن در دنیا نگاه می کنند، اگر ایرانی را برای آزادگی می ستایند، نه بخاطر قدرت نظامی و قهریه است، بلکه بخاطر تظاهرات سکوت است، بخاطر فرهنگ صلح دوستانه این مردم است، بخاطر دوری این مردم از خشونت و خونریزیست. این صدای انسان دوستی و منطق ماست که دنیا را شیفته ی خود کرده است.

یادمان نرود که اسطوره آواز سبز چه شعری را برای جنبش خواند: تفنگت را زمین بگذار، که من بیزارم از دیدار این خونبار ناهنجار.....بیا بنشین،بگو بشنو سخن شاید فروغ آدمیت راه در قلب تو بگشاید...

حکومتی که با قدرت نظامی بر سرکا بیاید با همان قدرت به حکومت ادامه خواهد داد. ماهیت این جنبش به دور از خشونت و خونریزیست. بهانه به دست بهانه جویان ندهیم.

سخن بنده به این معنا نیست که بنشینیم و کشته شدن همنوعانمان را تماشا کنیم، بلکه باید از خشونت دوری جست و از روشی غیر از خشونت طلبی و با کمترین هزینه های ممکن به خواسته ها رسید.

۲ نظر:

  1. همون بازمانده های مجاهدین و عقده ای های دهه 60 ان که پیشنهاد ترقه و نارنجک میدن.

    پاسخحذف
  2. مواظب باشیم. چهارشنبه سوری میتونه پایان جنبش بدون خشونت سبز باشه. البته با دسیسه و نقشه های حکومت. ما نباید این فرصت رو بهشون بدیم.

    پاسخحذف